Resim : Turhan BÖLER
Çok mu griydi hayatın astarı,
Siyah beyaz notalar
Sol köşede kırılmış bir ayna var.
Şu kırmızı
gibi dokunuşlar,
Ufak bir kanamada komaya sokar.
Gök kuşağını tam ortada unutmuşlar.
Az mavi üzerine turuncuyu vurmuşlar.
Akrep, yelkovan birer fırça olsa
Şu anı hangi hayata boyar.
Bu kadar gri olamazdı hayatın astarı.
Suyun
saf saydamlığı,
Spatulayı biraz
kırmış gibi,
Siyah ile beyazı karıştırıp.
Bir hışım gri ile çarpıştırmış.
Damla
damla bir kırmızı
Bu tuval de ağlamış.
Biz insanlar zamanın ellerine
İki fırça
ve renkleri
Birazda müziği bırakabilsek,
Kendi halinde bu tabloda.
İşte o zaman
Chopin ve
Leonardo’ ya rastlardık.